Kwestie związanie z zarządzaniem kryzysowym reguluje Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym. Ustawodawca określił organy właściwe w sprawach zarządzania kryzysowego oraz ich zadania i zasady działania w tej dziedzinie, a także zasady finansowania zadań zarządzania kryzysowego (Art. 1.). W myśl ustawy za całokształt przedsięwzięć związanych z zarządzaniem kryzysowym ustawodawca odpowiedzialnymi uczynił władze administracji publicznej, odpowiednio wójtów, burmistrzów, prezydentów miast, starostów, wojewodów, kierowników urzędów centralnych i ministrów działów administracji rządowej. Zadaniem organów zarządzania kryzysowego jest między innymi kierowanie bezpieczeństwem narodowym, które polega na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych, usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu zasobów i infrastruktury krytycznej (Art. 2.).

Jednym z zasadniczych zadań podmiotów właściwych w kwestiach zarządzania kryzysowego jest przygotowanie dostępnych sił i środków do działania w sytuacjach kryzysowych usankcjonowane w planach zarządzania kryzysowego (Art. 5. 1.) i planach ochrony infrastruktury krytycznej. W ramach przygotowania organa zarządzania kryzysowego zobligowane są do zarządzania, organizowania i prowadzenia szkoleń, ćwiczeń i treningów z zakresu zarządzania kryzysowego (Art. 14.3; Art. 17.3; Art. 19.3), które mają udzielić odpowiedzi na pytanie o stopień gotowości do realizacji ustawowych zadań. W tym kontekście w proponowanych szkoleniach realizowane będą zagadnienia związane zarówno z definiowaniem możliwych zagrożeń, oceną ryzyka oraz procedurami postępowania w razie ich wystąpienia. W szkoleń uwzględniane są gry decyzyjne przedsięwzięcia realizowane w ramach planów ewakuacji z zagrożonego rejonu.

Obecnie nie istnieje jedna wspólna metodyka opracowania i prowadzenia działalności szkoleniowej w obszarach zarządzania kryzysowego. Ćwiczenia prowadzone są w różnych formach i ograniczają się do badania wycinka działalności podmiotów na administrowanym obszarze. Rozwiązaniem problemu jest zastosowanie narzędzi teleinformatycznych w tym systemów symulacyjnych. W takim przypadku zastosowania gier decyzyjnych z wykorzystaniem symulacji sytuacji kryzysowej, jest czymś więcej niż próbą prognozowania rozwoju wydarzeń w którym otrzymywany jest na wyjściu jeden wynik. Analiza symulacyjna daje możliwości uzyskania odpowiedzi na pytanie, jak zachowuje się opisywany model (system) pod wpływem określonego bodźca zewnętrznego bądź zespołu bodźców, czy też pod wpływem zmiany w strukturze tegoż systemu. Jest to więc możliwość przewidywania zachowania się systemu (w tym czynnika ludzkiego) w wyniku przypuszczenia, iż zajdzie w jego otoczeniu lub jego strukturze postulowana zmiana. Wartością dodaną jest sprawdzenie poszczególnych uczestników gry decyzyjnej w zakresie posiadanych przez nich kompetencji, jak również współpracy w ramach grup funkcjonalnych i zespołów zadaniowych (np.: zespołów zarządzania kryzysowego). Szkolenia obejmują zajęcia teoretyczne i praktyczne. W trakcie realizacji zagadnień teoretycznych uczestnicy zapoznani zostają ze spectrum zagadnień związanych z systemem zarządzania kryzysowego, poczynając od podstaw prawnych, definiowania zagrożeń, metod oceny ryzyka, czy metodyki opracowania planów zarządzania kryzysowego. Zajęcia praktyczne prowadzone są w formie gier decyzyjnych z wykorzystaniem narzędzi IT. Uczestnicy szkolenia podejmują decyzje, które podlegają weryfikacji w trakcie szkolenia z wykorzystaniem dedykowanego oprogramowania. W zależności od przyjętego wariantu szkolenia gry decyzyjne mogą obejmować od kilku do kilkudziesięciu jednostek godzinowych